Ajouad El Miloudi

TV- en radio-presentator Ajouad El Miloudi praat in Pauw over zijn nieuwe serie ´Kaaskop of Mocro´. Een opvallend fragment in de serie is het moment waarop hij vraagt wat zijn vader zou hebben gedaan als hij met een Nederlands, niet-islamitisch meisje zou zijn thuis gekomen. De vader antwoordt dat hij twee bossen bloemen zou hebben gekocht, een voor haar en een voor zijn zoon. Ajouad is verbaasd.

De verbazing van Ajouad is bijzonder. En zijn verbazing is kenmerkend voor sommige andere Marokkaanse Nederlanders van de tweede generatie. Waarom? De gastarbeidergeneratie van de jaren zestig was aanvankelijk niet zo religieus-conservatief als vandaag de dag wel wordt gesuggereerd. Veel Marokkaanse arbeiders van toen dronken ook gewoon hun biertje. En hadden soms Nederlandse vriendinnen. Halal? Daar maakten veel gastarbeiders zich in die eerste jaren nog niet al te druk om. Halal is vooral het ´domein´ van de tweede generatie geworden. 

We zien die ´onwetendheid´ van sommige tweede-generatie Marokkaanse Nederlanders over hun ouders ook op andere aan hun cultuur gerelateerde aspecten. Zo beschouwen veel Marokkaanse jongeren de Palestijnse bevrijdingsstrijd ten onrechte als een islamitische strijd, daar waar hun ouders vaak weten dat het altijd een seculiere bevrijdingsstrijd van Palestijnen met een islamitische of christelijke achtergrond is geweest.

En neem de Libanees-Arabische zangeres Fairuz, ook vertolkster van enkele Palestijnse solidariteitsliederen. Deze zangeres, populair bij veel eerste-generatie Marokkaanse Nederlanders, is christen.

De sterke focus op religie, cultuur en identiteit van de tweede generatie Marokkaanse Nederlanders heeft vooral na de Fortuyn-revolutie vorm gekregen.