Dyab Abou Jahjah, NRC Handelsblad, 23 maart 2016
´Ik tik deze woorden met bevende vingers. Niet uit angst maar uit emotie. En ja, natuurlijk ook een beetje angst. Mijn Brussel is aangevallen, mijn stad, waar ik leef, waar mijn kinderen naar school gaan, waar ik adem.
Mijn oudste dochter weet dat we hier wonen omdat terroristen Libanon hebben aangevallen. Ze weet dat we ver van Tetta en Djeddo (bomma en bompa) en ver van haar schoolvriendjes in Libanon moeten leven, omdat terroristen daar mensen op straat hebben vermoord. Ze is nog niet zo lang gestopt met huilen omdat ze haar oude school en vriendjes en familie heeft moeten achterlaten. Wat zal ze denken als ze te weten komt dat diezelfde terroristen haar nieuwe thuis ook aanvallen? Moet ze straks opnieuw afscheid nemen van haar nieuwe vriendinnetjes? Van haar school?´
Lees hier het hele artikel in NRC.
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.