Van de 736 voetballers die meedoen aan het WK in Brazilië hebben 248 spelers een dubbele nationaliteit. Dat blijkt uit onderzoek van de Volkskrant. De spelers vertegenwoordigen in totaal 75 landen. Alleen de selecties van Ecuador en Zuid-Korea tellen geen spelers met een dubbele nationaliteit. De Verenigde Staten en Zwitserland spannen volgens de Volkskrant de kroon. Beide landen hebben vijftien spelers in hun WK-selecties die voor meerdere landen konden uitkomen.
Zo gaat de Nederlander Reza Ghoochannejhad namens Iran naar het WK in Brazilië. En kent de selectie van Louis van Gaal negen spelers met een dubbele nationaliteit. Zij vertegenwoordigen tien nationaliteiten: Suriname, Guinee-Bissau, Portugal, Zwitserland, Congo, Filipijnen, Canada, Jamaica, Ghana en uiteraard Nederland.
Sommige spelers vertegenwoordigen naast de Nederlandse zelfs twee of meer andere nationaliteiten. Bruno Martins Indi is een kind van immigranten uit Guinee-Bissau en werd geboren in Portugal. Jonathan de Guzman kwam ter wereld in Canada, als zoon van een Filipijnse vader en een Jamaicaanse moeder. Terence Kongolo heeft een Congolese achtergrond, maar werd geboren in Zwitserland.
Frankrijk blijkt volgens de Volkskrant het belangrijkste exportland van voetballers. Vooral in de selecties van Algerije en Kameroen hebben veel spelers ook een Frans paspoort. Spanje is daarentegen in de meeste selecties vertegenwoordigd.
Van Diego Costa, een van de verwachte sterren van dit WK, was tot eind oktober onbekend voor welk land hij zou spelen: Brazilië of Spanje? De spits van Atlético Madrid is het prototype van de profvoetballer anno 2014. Die voelt zich niet langer geremd door grenzen op de landkaart. Hij kiest wat zijn hart hem ingeeft, en vooral: hij doet wat het beste lijkt voor zijn carrière.
Het Braziliaanse elftal trapt het WK af tegen twee landgenoten: de tot Kroaten genaturaliseerde Brazilianen Eduardo en Sammir. Duitsland – Ghana, op 21 juni, is óók de clash tussen de Berlijnse broers Jérôme (Duitsland) en Kevin-Prince Boateng (Ghana). En de VS zouden tegen Duitsland kunnen aantreden met vier internationals die in dat land geboren zijn.
Als er één sport symbool staat voor de huidige globalisering, dan is het wel voetbal. Neem het 19-jarige Manchester United-talent Adnan Januzaj. Door zijn bijzondere levensloop beschikt hij over wortels in België, Albanië, Turkije, Kosovo en Servië. Daarnaast gooide de Engelse bondscoach Roy Hodgson nog een hengel uit naar Januzaj: de speler woont sinds 2011 in Engeland en Hodgson zou hem op basis van verblijfsduur in het land in 2016 mogen oproepen voor zijn team. Maar Januzaj koos voor het land waar hij is geboren: België. Hij is een smeltkroes in zijn eentje, in een WK-ploeg met voorts halve Marokkanen, halve Congolezen en de halve Fransman Axel Witsel.
De trend is niet vandaag ingezet. Alfredo Di Stefano kwam halverwege de vorige eeuw uit voor zijn geboorteland Argentinië, maar diende ook Colombia en Spanje. Ferenc Puskas, in 1954 bijna wereldkampioen met Hongarije, droeg later ook het shirt van de Spaanse ploeg – een direct gevolg van de verstoorde band met zijn vaderland en zijn clubverband bij Real Madrid.
Topscorer Eusébio schoot Portugal naar de derde plaats bij het WK van 1966. Nooit meer zou de kolonisator van zijn moederland Mozambique zo ver komen op een wereldkampioenschap. De wortels van de Franse kampioensploeg van 1998 reikten tot in Algerije, Ghana, Guadeloupe, Polen en Armenië.
Bekijk hier de interactieve kaart op de website van de Volkskrant
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.